-
1 rondel
- la; -le; gen pl; -li; m* * *mi- dl- Gen. -a1. ( naczynie) saucepan.2. ( element fortyfikacji) barbican.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rondel
См. также в других словарях:
basteja — ż I, DCMs. bastejaei; lm D. bastejaei hist. «półokrągła budowla, wysunięta na zewnątrz linii umocnień, stanowiąca element fortyfikacji w XV w.» ‹śrdwłc. i wł.› … Słownik języka polskiego
bastion — m IV, D. u, Ms. bastionnie; lm M. y hist. «element fortyfikacji stałej w okresie od połowy XVI do połowy XIX w., w postaci potężnej, wysuniętej budowli ziemnej o kształcie pięciokątnym, wykorzystywanej jako stanowisko artylerii» przen. «oparcie… … Słownik języka polskiego
barbakan — m IV, D. u, Ms. barbakannie; lm M. y «element średniowiecznej fortyfikacji stałej, okrągła budowla ze strzelnicami, wysunięta przed linię murów obronnych miasta lub zamku; rondel» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego